سلام

  امروز بحث مهمی داریم احساس می کنم که قبل از هرچی باید به این

م موضوع اشاره کرد و گفت اگه ما جای کارهای هنری مثل شعرهای عاشقانه

بررسی می کردن چرا؟ هرکس به قدرت سیاسی و اجتماعی و مادی می رسه

جای اینکه مثل بقیه عشایر ایران به عشایر بودن خود افتخار کنند این

این موضوع را با تمام وجود انکار می کند

    خیلی بیشتر درد آور است وقتیکه یک عشایر از ایل خود ببیند سعی می‌کند

از دستش مخفی شود تا مبادا دوستان و همکاران عزیز ش به اصلش پی ببرند

من حتی در مشاغل کوچکتر هم مثل آبدارچی دیده ام

علتش من وتو ای که به اصطلاح خودت سن و سالی داری چرا تو که نمایندهای

ویا رییس سازمانی هستی بعضی وقتا در جلسه ای با افراد مختلف متفاوت 

عمل نمی کنی ویا لباس ایل خود حاضر نمی شوی چرا وقتی شهردار و نماینده

مجلس ویا فرماندار شهرستان ....در محل کارحضور دارن از افرادی که

لباس ایل خمسه برتن دارم برای اجرای برنامه استفاده نمی کند

علت اصلی فقر مالی است شماهم کیشان خود را در بی عدالتی‌های جامعه تنها

گذاشته و رها کردید و این باعث شده کار کاملا مغرضانه ویا بی عدالتی تقسیم شود

که من خود یکی از این افراد هستم که فقط بعلت عشایر بودن خود اخراج شده ام

و وقتی که دنبال حامی برای دفاع از حق خود بودم دیدم که چه تنها هستم و از عشایر بودن خود

کاملا متنفر شده بود م چرا که هیچ کس منافع خود را برای من به خطر ننداخت و تازه من از  

به حساب هم ایلی های خودم خیانت و ضربه هم خوردم چون فارس زبان ها در خصوص اخراج ناعادلانه من مانی نوشته و همه امضا کردند بجز هم ایلی هیم که دستم بشکند خودم سر کار برنداشت.        قضاوت با شما