ایل قشقایی
محل استقرار اصلی
فارس ، کوهیلو و بویر احمد ،چهارمحال بختیاری
زبان
ترکی اغوز غربی
دین شیعه
ریشه
واسیلی بارتلد در کتابش ریشه قشقایی را در کلمه قشقا «اسب پیشانی سفید»
حسن فسای در کتاب خود نظری متفاوت دارد او معتقد است که ریشه در کلمه قاچماق «فراری »
خاست گاه
یک باور اشتباه این است که جزو قراولان لشکر هلا کو خان و تیمور خان بوده اند واز ترکستان به ایران آمده اند که در واقع در قرن یازدهم
وبا مهاجرت های بزرگ قبیله ای ابتدا در شمال غربی ایران اسکان گزیده و پس از آن به فارس مهاجرت کردند که از نشانه این موضوع قبیله مغالو که از دست مغان اردبیل گرفته شده استقلالی با نام های اقو یو نلو ،قراقویونلو،بیگدلی ، موصول که از نشانه های حضور ای قبیله در شمال غرب کشور است
حسن فسای قشقایی را شاخه ای از قبیله خلج می داند که توسط،مبتور سکی رد شده است این تاریخ نویس معتقد بود خلج ها به فارس کوچ کرده وبا قشقایی ها یکی شده اند که گروهی از خلج ها در دهبید اسکان گرفته اند که این موضوع را باور پذیر کرده است
بجز خلج ها طوایف مختلف دیگر نیز باقشقایی ها یکی شده و یک ایل متحد و بزرگ تر ساختند (طوایف،افشار، بیات ، قاجار، قرا گوز لو ،شاملو،ایگوز،)
تاریخچه
اکثریت روسای ایل از طایفه شاهیلو که از طایفه عمله محسوب کشورهستند
اولین رئیس قبیله امیر غازی شاهیلو بوده است که در قرن شانزدهم می زیسته که مقبره وی در روستای درویش از توابع شهر گندمان وجود دارد